Μονόδρομος των συνθηκών: Ξεβόλεμα = Επιτυχία!

"Αντρέα προχώρα", και καλώς ή κακώς, αυτός προχώρησε (βλ. προηγούμενο άρθρο) και φτάσαμε με τους συνεχιστές του ως το σήμερα. Αν με ρωτάτε, το παρελθόν λειτουργεί αποκλειστικά συμβουλευτικά. Μόνο με παράλληλη δυνατότητα ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού, ώστε να εκπαιδεύσει για μελλοντικές εκάστοτε παρόμοιες καταστάσεις. Κάθε άλλη αναφορά ή -χειρότερα- προσκόλληση στο παρελθόν είναι από ανούσια εώς, πολύ φοβάμαι, επικίνδυνη.

Και τώρα τι;; Τι κάνουμε;;; Γελάω αυθόρμητα και με την ψυχή μου στην αρχική προτροπή των κομμάτων της "αριστεράς" για δημοψήφισμα σχετικά με την βοήθεια του Δ.Ν.Τ. (I.M.F. για τους...σπουδαγμένους)! Εκτός αν αναλάβει ο κ. Τσίπρας να μάθει στην θεία μου στο χωρίο και τις φίλες της τι είναι το έλειμμα, το Α.Ε.Π., το "spread"...και μετά ξεκινάμε για (τοξικά) ομόλογα, ύφεση και όλη τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά και των μεθόδων οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής...! Αν δεν τον δω λοιπόν ως άλλο δάσκαλο του Γένους να εμφυσήσει την γνώση σε κάθε ελληνική γωνιά, μάλλον ατυχές το δημοψήφισμα...αλλά έχει πιο σημαντικά ζητήματα να ασχοληθεί και συμφέροντα να προστατέψει!

Σε μια τέτοια περίπτωση όμως (δημοψήφισμα) καλό θα ήταν ο πολύς λαός να μάθαινε και 1-2 αλήθειες παραπάνω: Μελέτη του ίδιου του IMF ενημερώνει για 257(!) πτωχεύσεις από το 1824. Από αυτές, οι 74(!!!) μεταξύ 1981-1990. Όταν πτωχεύει μια χώρα, πτωχεύουν οι ομολογιούχοι, όχι οι κάτοικοι. Αν πτωχεύσει η Ελλάδα θα πτωχεύσουν οι Γερμανοί/Ελβετοί/Γάλλοι που έχουν ομόλογά μας, όχι ο Έλληνας πολίτης (προφανώς, δεν υποννοώ ότι δεν θα ζοριστεί ο Έλληνας). Όπως, προφανώς, αν πτωχεύσει μια Τράπεζα (όπως και κάθε επιχείρηση) θα πτωχεύσουν οι ιδιοκτήτες (μέτοχοι) της και όχι οι πελάτες (καταθέτες) της. Και φυσικά..όταν "πτωχεύει" ένα πολιτικό σύστημα, "πτωχεύουν" οι πολιτικοί, όχι οι πολίτες..!!!!
Η Αργεντινή, λοιπόν, υπάρχει ακόμα στο χάρτη, κανονικότατα...και μάλιστα ετοιμάζεται να μας νικήσει στο Mundial (αν και ο Diego δεν είναι και πολύ..διαυγής τελευταία!). Έτσι λοιπόν θα υπήρχε και η Ελλάδα, ίσως με τη δραχμή της. Έχει αποδειχθεί και ιστορικά ότι οι αγορές έχουν "κοντή μνήμη" αλλά και εκεί καταλήγει και η προαναφερθείσα μελέτη. Μόλις το θέμα του χρέους τακτοποιηθεί σε λογικά επίπεδα είναι πρόθυμες σε δανεισμό, όπως επίσης τα spreads αποκλιμακώνονται κάπου στα 2 χρόνια μετά τη στάση πληρωμών, κατά περίπτωση. Δε το λέω εγώ, το IMF το λέει, και η ιστορία...αλλά στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ως "λύση ή θάνατος"!
Παρακολουθήσαμε τελικά ότι για όσους θέλουν να δουν πέρα από τα προφανή και προβαλλόμενα, η απληστία των διεθνών κεφαλαίων απλά βρήκε μπροστά της την Ελλάδα και την κατασπάραξε, γι'αυτό αμέσως ακολούθησε η Πορτογαλία με έτοιμες διαδόχους την Ισπανία και την Ιταλία. Εύφορο το έδαφος στην Ελλάδα ώστε να γίνουν όλα "μπάχαλο", να βγουν στην επιφάνεια τα παράδοξα, να φαγωθούν οι Έλληνες μόνοι τους, να πιστέψουν (ΚΛΑΣΣΙΚΑ) ότι μα ότι πει ο κάθε πολιτικός (κυρίως το Πα.Σο.Κ.), οπότε εμείς θα "'κονομήσουμε"....μια χαρά γι'αυτούς!
Από την άλλη, όπως έχω κι εγώ τονίσει, κανείς δεν ήταν επί της ουσίας απροετοίμαστος. Όλοι ξέραμε τι γίνεται στη χώρα μας, όλοι ζούμε και συμμετέχουμε. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τους όρους κοινής λογικής που επιμένω να χρησιμοποιώ από τούτο εδώ το βήμα, ένας κίνδυνος τον οποίον τον βλέπουν όλοι, αυτομάτως παύει να είναι κίνδυνος! Δεν κινδυνεύεις από κάτι που σε βάθος χρόνου βλέπεις ότι έρχεται...μόνο αν ραθύμως αρκεστείς να το περιμένεις, αδρανής. Επί χρόνια εθελοτυφλούμε. Οι πολιτικοί αναδιανέμουν δανεικά (κρατώντας το ποσοστάκι τους) και αφήνουν την "καυτή πατάτα" στους επόμενους. Όλη η κοινωνία θήτευσε "ανώτατη λαϊκισμολογία" και τα αποτελέσματα έχουν καιρό που φαίνονται. Είναι όντως ίσως άσχημο να πεις σε έναν γέρο να κάτσει να τα βγάλει πέρα με € 600, αλλά ισχύει η αρχή της ανταποδοτικότητας στις ελληνικές συντάξεις;; Πόσοι συνταξιοδοτήθηκαν με 15 χρόνια κι έχοντας εισφέρει ελάχιστα; Κεφαλαιοποίηση συνδικαλιστικών αγώνων, πελατειακού συστήματος και ευνοϊκής συγκυρίας λόγω δανεικών της Ε.Ε. Και τώρα τι γίνεται;;; Κλάμα...! Και ούτε έχω κάτι προσωπικό με τους προσληφθέντες στη Βουλή...αλλά στο βασίλειο της αναξιοκρατίας, εκεί που πρόκειται να κοπούν ο 13ος & 14ος μισθός κάποιων, οι πάντες ημέτεροι προσλαμβάνονται με 16 μισθούς. Από τα μεγαλύτερα ηθικά σκάνδαλα των καιρών μας...κι εκεί μόνο ανακαλύπτουν τη "συναίνεση" ΟΛΑ τα κόμματα! Κι ούτε λόγος αισχύνης, αντικρίζοντας νέους που έχουν αγωνιστεί για 2-3 πτυχία και ψάχνουν δουλειά χωρίς "μέσον"...
Το μείζον μέτρο που πρέπει να επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία είναι η εξάλειψη του συνδικαλισμού με την μορφή που έχει στον τόπο μας. Κι αν όλες πλέον οι -σοβαρές, έγκριτες κι εμπεριστατωμένες- απόψεις συγκλίνουν στην δράση με γνώμονα τις ιδιωτικές επενδύσεις, την απελευθέρωση εταιριών, επαγγελμάτων, κλάδων κτλ, υπάρχουν και εξαιρετικές απόψεις που εισάγουν στο παράδοξο της ελληνικής ανάπτυξης και τη συνιστώσα των ιερών αγελάδων του ελληνικού δημοσίου και των επαγγελμάτων/κλάδων. Ο ισχυρότερος παράγοντας ώθησης στην ανάπτυξη, δεν είναι (και δεν υπήρξε ποτέ) άλλος από την πολιτική βούληση!!!

Καθώς η καταστροφολογία είναι επικερδέστατη και αποτελεσματική, όλοι έχουμε ακούσει για την Αργεντινή...και την άμεση(???) σύγκριση με την Ελλάδα. Όντως, η Αργεντινή είναι από τις λιγότερο επιτυχημένες απόπειρες του ΔΝΤ, όμως ακριβώς δίπλα μας, η Τουρκία είναι από τις πιο επιτυχημένες. Σίγουρα και με την Τουρκία υπάρχουν σημαντικές διαφορές, σαφώς λιγότερες όμως από ότι με την Αργεντινή. Και το ΔΝΤ πέραν της εντυπωσιακής ανάπτυξης που επέφερε στο τέλος επταετούς προγράμματος στην Τουρκία, συνέβαλε και στην ανατροπή του πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος της χώρας, εκσυγχρονίζοντάς την ριζικά, αναλογικά πάντα με την προϋπάρχουσα κατάσταση. Εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις απελευθέρωσαν πόρους στον ιδιωτικό τομέα, προσέλκυσαν νέες επενδύσεις. Κυρίως όμως, τοιουτοτρόπως, το πολιτικό κατεστημένο (και η πελατειακή του γραφειοκρατία) έχασε την πρόσβαση στις επιχειρήσεις-"κουμπαρά", έχασε την ισχύ του, και αντικαταστάθηκε από νέα πρόσωπα. Η Τουρκία διέκοψε την συνεργασία με το ΔΝΤ, καθώς δε χρειαζόταν περαιτέρω βοήθεια.....αλλά καθώς ο τρόμος μαγνητίζει, εσείς να κοιτάτε μόνο την Αργεντινή...μόνο!!!!

Επίδοξοι επενδυτές απογοητεύονται κι αηδιάζουν (ντροπή), κανείς δε βρίσκεται απλώς να αναφέρει την πιθανότητα να ισχύει ότι από τις καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία η Ελλάδα βγάζει κέρδος, η κυβέρνηση αγκομαχά προκλητικά να αποδείξει ότι για τα ΠΑΝΤΑ φταίνε μόνο οι προηγούμενοι, και όλοι τους (..λίγο της το χάλασε ο Τόλης!!!)...και η σύνθεση της απαξίωσης των πάντων στην χώρα όλο κι ενισχύεται. Πρόσφατα, πελάτης (μεγάλη εταιρία) στην Τράπεζα όπου εργάζομαι δικαιολόγησε τις ακάλυπτες επιταγές του με τη φράση "Ο πρωθυπουργός έλεγε ότι έχουμε λεφτά...αγωνιστήκαμε, τον βγάλαμε, κι εκδίδαμε επιταγές Μαΐου..λέγαμε θα στρώσουμε...αλλά ατυχήσαμε!"

Δεν έχω λόγια να σχολιάσω.....γιατί πάντα μέσα μου, δεν ήξερα αν θέλω να δικαιώνομαι ή όχι! Γιατί η δικαίωση, ειδικότερα η πρόωρη δικαίωση, είναι τόσο ακαταμάχητη όσο και απωθητική.....

Εμείς όμως πώς να αισθανθούμε τελικά;; Αισιόδοξοι ή όχι; Υπάρχει μέλλον;;;; Γνώμη μου, πρέπει να αισθανθούμε -πρωτίστως και κυριοτέρως- υπεύθυνοι ατομικά, ενεργοί πολίτες! Πρέπει να ενημερωνόμαστε αποφεύγοντας κομματικές προσκολλήσεις. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, τα κόμματα υφίστανται για να εκφράζουν πολιτικές πεποιθήσεις...όχι για την υποστήριξη προσώπων. Αν σταματήσει ο λαϊκισμός κι επικρατήσει η γνώση, τότε θα έχουν χώρο όλοι, γιατί το "σωστό", η "λύση", θα συμφέρει πάντα όλους μας, έστω μακροπρόθεσμα.
Δε βρίσκω καλύτερο τρόπο να τελειώσω το -εκ νέου- μακροσκελές μου εγχείρημα, με κάτι που προσωπικά με αγγίζει και με συγκλονίζει, ειλικρινά: "Εντούτοις, δεδομένου του τραγικού παρελθόντος της (Ελλάδας), η χρηματοπιστωτική κρίση του 2010 ωχριά σε σύγκριση με την οθωμανική κατοχή. Και είναι σίγουρα ήσσονος σημασίας αν τη βάλει κανείς δίπλα στη σφαγή ενός εκατομμυρίου Ελλήνων στη Μικρά Ασία, τον ενδημικό λιμό κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, την αγριότητα του εμφυλίου πολέμου και την ευάλωτη θέση που είχε η Ελλάδα ως χώρα του μετώπου κατά τη διάρκεια της αμερικανοσοβιετικής αντιπαράθεσης. Η ελλάδα επιβίωσε από όλα αυτά, όπως θα επιβιώσει και από τη σημερινή κρίση, επειδή σε δύσκολες/ακραίες περιπτώσεις οι Έλληνες πολύ συχνά αποδεικνύονται ηρωικός λαός. Αυτό δύσκολα το θυμόμαστε στην απόγνωση που μας προκαλεί το αποκαρδιωτικό θέαμα που συνεχίζεται στην Αθήνα, όμως είναι ιστορική αλήθεια!" Δυστυχώς αυτά τα λόγια δε γράφτηκαν από Έλληνα, αλλά από τον Victor Davis Hanson (Wall Street Journal), και όσοι έχετε κάποια εξοικείωση με την αγγλική γλώσσα, επιβάλλεται να διαβάσετε το άρθρο! Σε κάθε περίπτωση...διαβάζω και ξαναδιαβάζω..διαβάστε και ξαναδιαβάστε..τον ανωτέρω επίλογο του άρθρου...δεν μιλάει για άλλους, για εμένα κι εσάς, για εμάς μιλάει......ξεβολευόμαστε, αλλά επιτυγχάνουμε!!!